Είναι φορές που προσπαθώ να
σκεφτώ εντελώς ανορθόδοξα και να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα που συμβαίνουν
στην πατρίδα μου… Είναι φορές που προσπαθώ να βρω πόσο λαμόγιο, καταχραστής,
φοροφυγάς και τεμπέλης ήμουν τα προηγούμενα χρόνια και τώρα δικαίως υφίσταμαι,
δίκην σωφρονισμού, τα όσα υφίσταμαι… Αλλά μάταια. Δεν βρίσκω να μου αξίζει
καμιά τιμωρία. Δεν μπορεί να μας αξίζει
τέτοια τιμωρία. Ούτε εμάς, ούτε τους απόμαχους της ζωής και κυρίως ούτε τα
παιδιά μας! Αλλά και πάλι αν κάποιοι
καταχράστηκαν, έκλεψαν, απέκρυψαν ας τιμωρηθούν αυτοί και μόνο αυτοί.
Αλλά δεν πρόκειται για τιμωρία φίλοι μου…
Δεν είναι σωφρονισμός. Είναι σχέδιο εξόντωσης του Ελληνισμού ως Εθνικής
οντότητας. Κι αν επ’ αυτού είχα κάποιες αμφιβολίες, τώρα με το νέο φορολογικό
νομοσχέδιο που μας επέβαλε η τρόικα και ανέθεσε στους ντόπιους υποτακτικούς της
να το κάνουν νόμο του Κράτους, όλα ξεκαθάρισαν. Όλοι ξεγυμνώθηκαν!
Γενοκτονία μακρού ορίζοντα θα το
χαρακτήριζα. Η καλύτερα Εθνική στείρωση. Αφού με την οικονομική εξαθλίωση είναι
αδύνατον σήμερα δύο νέοι να βρεθούν εις γάμου κοινωνίαν, αλλά και αν ήδη
κατόρθωσαν να το κάνουν, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο φρόντισε να τους
αποτρέψει από κάθε σκέψη τεκνοποίησης! Και μάλιστα σε χειρότερο βαθμό απ’ τους
αντίστοιχους μηχανισμούς που εφαρμόζει η Κίνα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα
του υπερπληθυσμού της.
Όταν λοιπόν σε μια χώρα με έντονο το
πρόβλημα της υπογεννητικότητας εφαρμόζεις τέτοια μέτρα είναι καταφανές ότι
στοχεύεις στο να μηδενίσεις τις γεννήσεις!
Δεν μπορεί να είναι Έλληνες όλοι αυτοί που
κατ’ εντολήν της τρόικας και με την
απειλή της χρεοκοπίας και της αποπομπής μας απ’ το ευρώ θα επιχειρήσουν να
ψηφίσουν αυτό το τερατούργημα. Δεν μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά τα απίθανα
στην πατρίδα μου και να είμαστε ακόμη ειρηνικώς και άοπλα διαμαρτυρόμενοι. Δεν
είναι δυνατόν να έχουμε τα τελευταία τρία χρόνια 3.450 αυτοκτονίες οι
περισσότερες των οποίων με οικονομικά κίνητρα.
Πιστεύω στον ΕΛΛΗΝΑ. Και είμαι σίγουρος
πως την έσχατη στιγμή θα εκραγεί και τότε αλλοίμονο στους δωσίλογους. «Είναι
πως θα πέσει η πρώτη φωτιά…» είπε ο Παπαφλέσσας όταν ο φόβος ήταν διάχυτος στο
στράτευμα του από την αριθμητική υπεροχή των Τούρκων…
