Το τέλος της εποχής των θαυμάτων…
Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS σήμερα φίλοι μου. Κι αν όλοι εμείς που η εμπλοκή μας σε θέματα δημοσίας υγείας περιορίζεται μόνο σε ευχολόγια και σε επίκληση του θείου, είναι ίσως και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Πάντα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει η ελπίδα ότι κάπου στον κόσμο σε κάποιο εργαστήριο, κάποιο ερευνητικό κέντρο, από έναν χαρισματικό επιστήμονα θα βρεθεί το θαυματουργό σκεύασμα που θα μπει έτσι απλά στα ράφια του φαρμακείου της γειτονιάς για να νικήσει ανίατες κα επάρατες νόσους χρόνων και χρόνων…
Δεν είναι έτσι δυστυχώς… Και η εποχή των θαυμάτων και των χαρισματικών σταμάτησε πολύ φοβάμαι στον Λ. Παστέρ…
Σήμερα οι επάρατες νόσοι δεν είναι παρά μια κερδοφόρα επιχείρηση. Απλά και στυγνά έτσι! Και ο χαρισματικός επιστήμονας( που υπάρχει σε κάθε εποχή) είναι υπάλληλος του ερευνητικού κέντρου, το οποίο κέντρο είναι μέρος του όλου συστήματος. Έτσι λοιπόν η χαρισματικότητα και η ευρηματικότητα είναι πάντα ελεγχόμενες…
Κάθε ασθένεια που απειλεί άμεσα τη ζωή οδηγεί τον ασθενή και τους οικείους του σε ότι απαραίτητο, μη φειδομένους χρημάτων και χρόνου. Ένα ολόκληρο κύκλωμα από φαρμακευτικές εταιρείες, διαγνωστικά κέντρα, εργαστήρια υψηλής τεχνολογίας, γιατρούς, κλινικές θα κινηθεί από αυτόν που πανικόβλητος αφειδώς θα ξοδέψει προκειμένου να επανακτήσει το πολυτιμότερο του αγαθό, την υγεία. Και που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν θα έχει αποτέλεσμα…
Είναι ποτέ δυνατόν ο Χ νεαρός και ρομαντικός επιστήμονας να ανακαλύψει το θαυματουργό σκεύασμα για τον καρκίνο, το ΑΙDS και ότι άλλο σκοτώνει και το σκεύασμα αυτό να φτάσει στα ράφια του φαρμακείου της γειτονιάς στην τιμή των 10 ευρώ; Είναι ποτέ δυνατόν ένας νεαρός επιστήμονας να τινάξει στον αέρα ολόκληρη βιομηχανία ελπίδων απόλυτα κερδοφόρα και ανεπηρέαστη από οικονομικές κρίσεις και άλλα τέτοια λαϊκά; Όχι βέβαια… Άλλα και στην περίπτωση που (λέμε τώρα) η νόσος ξεφύγει από τον έλεγχο των εταιρειών και τελικά φτηνοθεραπεύεται, άλλες νόσοι θα πλήξουν τον κοσμάκη νέες, που κατασκευάστηκαν μέσα στο ίδιο εργαστήριο που θεράπευσε τις προηγούμενες…
Βρώμικος κόσμος φίλοι μου. Και μακάριοι αυτοί που έχουν την δυνατότητα (μη το πω ρομαντισμό ή αφέλεια) να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο θεό… Για όλους τους υπόλοιπους η ευχή είναι… «μη σε βρει!!!»
Δυστυχώς Βασίλη, η κατάσταση είναι όπως ακριβώς την περιγράφεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή