Η επέτειος του «ΟΧΙ» στη χώρα του …Yes men

  

    Kαι για να γίνω πιο ακριβοδίκαιος, όχι στη χώρα του yes men αλλά στη χώρα της δωσίλογης κυβέρνησης, των υποτελών ανδρείκελων...  Δεν είναι η χώρα το πρόβλημα αλλά οι προδότες ταγοί της που με δόλο υφάρπαξαν την ψήφο του καλόπιστου λαού και τώρα επιλέγουν την διάλυση της από το να παραδώσουν αναίμακτα την εξουσία!!!   Γιατί είναι καθεστώς, γιατί κανένα καθεστώς δεν πέφτει αναίμακτα…

   Αυτή η ηρωική χώρα λοιπόν ετοιμάζεται να γιορτάσει αύριο την επέτειο του ΟΧΙ με σκηνικό λίγο πολύ ανάλογο με εκείνο 70 χρόνια πριν, Με Γερμανούς, με δυνάμεις του άξονα (Τροϊκα) με δωσίλογους και σπιούνους… Όμως πάντα με έναν λαό που αντιστέκεται και που στο τέλος θα νικήσει.

    Μέσα σ΄όλους λοιπόν τους εξευτελισμούς που επέβαλε  η κυβέρνηση στις κότες της αυλής της (τους βουλευτές της φυσικά) τους εξαναγκάζει αύριο να παραστούν στις εορταστικές εκδηλώσεις για την εθνική μας επέτειο και δη στην εξέδρα των επισήμων… Ε ρε γλέντια!!!

     Και ξαφνικά οι παρελάσεις αποκτάνε άλλο ενδιαφέρον…

    Μια κατάσταση τραγελαφική, όπου Έλληνες μαθητές, παιδία ανέργων, απολυμένων, οικονομικά κατεστραμμένων εμπόρων, παιδιά εξαθλιωμένων μισθωτών που είδαν το χαμόγελο να χάνεται από το οικογενειακό τραπέζι, θα παρελάσουν ενώπιον των υπευθύνων αυτής της κατάντιας τους και θα πρέπει να κλίνουν τιμής ένεκεν την κεφαλήν προς το μέρος της εξέδρας… Δεν είμαι μάντης κακών αλλά θα συμβούλευα στους κυβερνητικούς παράγοντες να μην αποτολμήσουν να εκτεθούν έτσι σε απόσταση…βολής αν δεν θέλουν να μοιάζουν σαν αβγοφέτα πριν το τηγάνι.

    Γιατί το κατοχικό σκηνικό που βιώνουμε έχει ( αλλοίμονο αν δεν είχε) και εθνική αντίσταση. Ίσως να λέγεται σήμερα κίνημα του δεν πληρώνω, κίνημα των αγανακτισμένων, κίνημα ανυπακοής, κίνημα της πλατείας, των γηπέδων, των καταλήψεων, των ταξιτζήδων, των οδοκαθαριστών, των εκπαιδευτικών των εργατών. ΚΙΝΗΜΑ ΟΛΟΥ του ΛΑΟΥ θα το συνοψίσω… 11 εκατομμύρια απέναντι σε 154 νενέκους. Που με τα σωστά τους θα στηθούν πάνω στις εξέδρες να χειροκροτήσουν και να χειροκροτηθούν… Να αισθανθούν ρίγη εθνικής περηφάνιας που είναι απόγονοι των μαχητών του ΟΧΙ στον κατακτητή!!! Τον ίδιον κατακτητή ενώπιον του οποίου αυτοί σήμερα κάνουν κωλοτούμπες άδοντας  το yes men και το ja herr…. Δεν έχω τι άλλο να πω. Προσμένω και γω όπως όλοι τη μέρα της… απελευθέρωσης. Γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα.

    Όσο για το τι μέλει γενέσθαι κατά τη διάρκεια των παρελάσεων πανελληνίως νομίζω πως η ατάκα του Ρ. Χαραλαμπίδη με καλύπτει πλήρως… (Ε, ρε γλέντια)

   

.