Η επίπλαστη αντιπαλότητα των κοινωνικών ομάδων…
Δεν είναι ίδιον της παρούσας τραγικής κυβέρνησης μόνο. Είναι παλιά συνταγή Μακιαβελικού τύπου βασισμένη στο εξ ίσου παλιό «διαίρει και βασίλευε…» Αλλά απ όσα έμαθαν στα Χάρβαρντ και στη λέσχη Μπίλντεμπρεργκ μόνο αυτό φαίνεται να εφαρμόζουν οι κυβερνόντες εσχάτως αφού (λογικά) είναι το τελευταίο τους χαρτί…
Απλή συνταγή. Όταν μια κοινωνική – επαγγελματική ομάδα θιγεί νομοθετικά αυτή φυσικά θα αντιδράσει με κάθε δυνατό, θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο. Και θα πατήσει εκεί που θα πονέσει την κυβέρνηση. Αυτή με τη σειρά της θα παρουσιάσει το γεγονός μέσω των ΜΜΕ (που οφείλει να ελέγχει απόλυτα) σαν γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες (που δεν ήρθε ακόμα η σειρά τους)…
Αυτό γίνονταν από πάντα, αυτό γίνεται και τώρα… Μόνο που τον τελευταίο καιρό είναι τόσες πολλές οι κοινωνικές ομάδες που θίγονται κατ’ απαίτηση του μνημονίου, που πλέον αποτελούν το σύνολο του κοινωνικού ιστού.
Κινητοποιούνται οι ιδιοκτήτες φορτηγών και οι αγρότες, προσπαθούν να στρέψουν εναντίον τους, τους εμπορικούς συλλόγους. Κινητοποιούνται οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, προσπαθούν να στρέψουν εναντίον τους, τους ασφαλισμένους. Κινητοποιούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι προσπαθούν να στρέψουν εναντίον τους τον ιδιωτικό τομέα. Κινητοποιείται η γενιά των 400 ευρώ, βάζουν τον ΣΕΒ να ζητά επιχειρησιακές συμβάσεις και την Τρόικα να απαιτεί ελαστικές μορφές απασχόλησης. Όμως…
Όμως φίλοι μου όλες αυτές οι κοινωνικές ομάδες είναι στο σύνολο της η Ελληνική κοινωνία που δεν αντέχει πλέον. Κι όταν νομοθετικά συρρικνώνουμε οικονομικά τη μια μετά την άλλη ομάδα τότε το μόνο που πετυχαίνουμε είναι μια βαθειά και άνευ προηγουμένου ύφεση.
Εγώ, εσύ, ο γείτονας, ο έμπορος, ο υπάλληλος, ο συνταξιούχος, ο δεξιός, ο αριστερός είμαστε όλοι εξαθλιωμένοι, αγανακτισμένοι και όσο ποτέ στα πρόθυρα της έκρηξης. Τόσο πολύ που να μας ξεφεύγει πλέον η ουσία και τα σημαντικά της σύντομης ζωής μας…
Στους ληστές της χαράς λοιπόν απαντούμε πως δεν είμαστε αντίπαλες κοινωνικές ομάδες αλλά ο γλυκός και περήφανος Ελληνικός λαός που κανονικά θα’ πρεπε να προσμένει σε 18 μέρες ως το σημαντικότερο γεγονός, τον ερχομό της …Άνοιξης και όχι το δικό σας γκρεμοτσάκισμα!!!
Ο προσδιορισμός "ληστές της χαράς" τα λέει όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξοχο!!!