Η ζουγκλοποίηση...

   Δεν είναι τόσο απλό και ευπροσδιόριστο  το έγκλημα που διέπραξαν στη χώρα μας οι προδότες του ΠΑΣΟΚ και της συμμαχίας των προθύμων τα δύο αυτά χρόνια. Δεν είναι μόνο η εξαθλίωση και εξανδραποδισμός ενός χαρούμενου λαού, δεν είναι μόνο το πισωγύρισμα της οικονομίας στη δεκαετία του ’50, είναι κυρίως η διάλυση του κοινωνικού ιστού και η ζουγκλοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας.

   Γιατί δεν περιορίζουν πλέον οι Έλληνες τις αλόγιστες σπατάλες, δεν αραίωσαν  απλά τις  βραδινές εξόδους και τις ακριβές μπουτίκ… Εδώ μιλάμε για πρόβλημα επιβίωσης. Όχι αξιοπρεπούς ή μη… Απλά επιβίωσης ή μη!!! Εν έτι 2012, σε περιβάλλον Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα τέτοια μεγαλόσχημα.

    Άλλη η σχέση του έχοντα οικονομική ευμάρεια με αυτόν που τα φέρνει απλά βόλτα και άλλη η σχέση του χορτάτου με τον νηστικό. Η πρώτη είναι σχέση ζήλιας ενώ η δεύτερη είναι « ο θάνατος σου , η ζωή μου…»

    Αυτή η σχέση άρχισε να κυριαρχεί πλέον στην Ελληνική κοινωνία αφού η λεπτή γραμμή που χωρίζει την πολιτισμένη συμπεριφορά από το άγριο ένστικτο της επιβίωσης έχει προ πολλού ξεπεραστεί…

    Πριν 2.500 χρόνια ο Επίκουρος έλεγε: «Αυτός που δεν πεινά, δεν κρυώνει και δεν πονά και τον Δία εις την ευδαιμονίαν ανταγωνίζεται…»  Είναι λοιπόν αυτό εφικτό στη σημερινή Ελλάδα; Όταν ό άνεργος και πεινά και κρυώνει αφού είναι αδύνατον να προμηθευτεί καύσιμα και επιπλέον πονά αφού είναι αδύνατον πλέον να επισκεφθεί συμβεβλημένο γιατρό ή να πάρει δωρεάν φάρμακα!

   Όταν λοιπόν αρχίζει να κυριαρχεί το βασικό ένστικτο της επιβίωσης όλα αλλάζουν εν μια νυκτί. Πόσο δύσκολο είναι ο φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης να μπουκάρει στο σούπερ μάρκετ και να αρπάξει  ότι βρει όταν στο σπίτι τα παιδιά του πεθαίνουν απ την πείνα; Για μένα προσωπικά θαταν το αυτονόητο!!!

    Αυτά λοιπόν είναι τα επιτεύγματα του εγκληματικού συνδυασμού ντόπιων προδοτών και διεθνών τοκογλύφων. Μια κοινωνία ζούγκλα, με ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, χωρίς αξίες, χωρίς πολιτισμό (προνόμιο των χορτάτων), με νέους χωρίς όνειρα, χωρίς δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας,  με γέρους παγωμένους, άρρωστους και υποσιτισμένους.

    Δεν γεννηθήκαμε κακοί ούτε εκδικητικοί. Αλλά στη ζούγκλα επιβιώνεις μόνο αν είσαι λιοντάρι…  Και αλίμονο σ αυτούς που μας έφεραν στην κατάσταση αυτή. Γιατί εμείς για κακή τους τύχη είμαστε λιοντάρια σκεπτόμενα και δε θα φάμε τις σάρκες της καημένης αντιλόπης αλλά τις δικές τους σάρκες τις λιπαρές (βλ. Πάκγαλος, Βενιζέλος κλπ)… Και μακάριοι αυτοί που την χαρά θα έχουν να περάσουν τον βρόγχο στους παχείς λαιμούς τους…  Γιατί, ζούγκλα έδωκες, ζούγκλα θα λάβεις!!!